5.12.05

Het woordenboek (2)


Koike Eiko
Originally uploaded by Bikini Idolater.
De badkraan wordt opengezet en al vlug vullen sluiers damp en geparfurmeerde geuren (viooltjes en rozen) de kleine, met blanke tegels bezette ruimte. Carmen die zedig de rug naar me toekeerde, trekt haar buik in en gaat op de toppen van haar tenen staan om het haakje van haar rok open te maken. Het stuk textiel glijdt langs haar benen op de vloer. Een barbie-roze slipje afgezet met witte franjes wordt zichtbaar: haar ronde tienerbillen ingepakt als een verjaardagscadeau, daar deed het mij aan denken.

Het vochtig-donkere randje dat ik onderaan haar kruisje ontwaar, schrijf ik op rekening van een gehaast plasje..

Haar bloes valt op de grond en ik zie hoe ze aanstalten maakt om de sluiting van haar behaatje (net zo roze en met dezelfde witte franje) los te schuiven. Maar dan stopt ze, keert haar hoofd naar me:

-Help eens een handje.

Onwennig breng ik m'n handen ter hoogte van de sluiting en pruts onhandig het slotje open. Carmen steekt beide armen naar voren zodat ik het kledingstuk kan verwijderen. Net op het ogenblik dat ik de bandjes over haar schouders haal, keert Carmen zich naar me zodat mijn handen haar borsten vluchtig aanraken. Als bij toeval. Een elektrische schok trekt door me heen.

Dan, in een flits trekt ze haar slipje uit, gooit het giechelend in mijn gezicht (opnieuw die vreemde geur maar veel, veel sterker nu -ik haal diep adem om ze beter nog te kunnen proeven) en verdwijnt op haar hoofd na in het hete sop...

Enkel het ovaal van haar gezicht drijft als een eilandje in een onbeweeglijk meer van schuim.

-Kom naast me zitten,

beveelt ze met een knikje van haar gezicht. Ik kniel naast de rand van het bad. De warme vochtige lucht en een verwarrende mengeling van schaamte, verlangen en ondeugd beparelt mijn voorhoofd met zweetdruppels. Ik proef haar adem, zo dicht zijn onze gezichten...In stilte kijken we elkaar aan. Achter de glimlach die bewegingsloos om haar lippen ligt, schuilen diepere betekenissen die me ontsnappen. Mijn ernst is slechts een dekmantel voor onwetendheid.

-Vind je me mooi?

Pas enkele tellen geleden, toen ik haar in haar glanzende roze ondergoed had zien staan, was ik Carmen in termen van bevalligheid gaan aanschouwen. Tot dan was zij het vanzelfsprekende, zij het wat vreemde, buurmeisje geweest en viel zij binnen de categorie van familie, vrienden, onderwijzers, ...
Alsof mijn gezichtsvermogen plots een nieuwe dimensie in haar kon waarnemen, moest ik bekennen dat ze er heerlijk uitzag. En met een krop keel knik ik beamend...
Ze bolt haar rug en al was het laagtij rijzen haar beide borsten uit de schuimlaag op. Volgroeid en rond als kanonkogels maar bekroond met karmijnrode tepels in een roze uitdeinend tepelveld.

-En hiervan? Wat vind je hiervan?

Sprakeloos staar ik naar wat tot dan toe verboden vruchten waren geweest.

- Voel maar...,

Fluistert ze en zonder mijn blik af te wenden rol ik m'n hemdsmouwen op en betast voorzichtig het stevige maar zachte vlees van de twee volmaakte rondingen. Carmen sluit haar ogen en wrijft malend haar dijen langzaam over elkaar heen...

-Het mag gerust wat harder... knijp er maar een beetje in...Ja... ja zo

Beginnend aan de voet van beide heuvels laat ik mijn handpalmen met lichte druk de flanken ervan verkennen. Ik kneed met ronddraaiende bewegingen de weke, onderhuidse substantie. Met het tipje van haar tong bevochtigt Carmen haar droge lippen.

-Hier mag je ook aankomen,

Ze neemt mijn vingertoppen en drukt die op de onwaarschijnlijk rode vleesnopjes. Met duim, wijs- en middelvinger maak ik melkende bewegingen vanuit het tepelveld en pluk daarbij telkens lichtjes aan het topje van de tepel... Elke borst krijgt zijn beurt. Onder mijn onbeholpen massage voel ik hoe de tepels harder en groter worden en ik zie de kleine bobbeltjes erom heen. Carmen neemt nu één borst voor haar rekening en ik de andere... Gekreun neemt toe en de draaiende dijen beginnen het badwater vervaarlijk op te zwiepen...

-Nu hier,

zegt ze en ze neemt mijn hand en plaats die tussen haar dijen. Ik voel een vochtigheid die visceuzer is dan die van het badwater. Onder water laat Carmen mijn hand niet los maar begint die heftig op en neer tegen haar spleetje aan te wrijven. Ik laat haar een tijdje begaan... Carmen steunt, zucht, kreunt, ...

- Wacht, Carmen, wacht, laat mij nu eens...

Ze laat mijn hand los en ik begin de verkenning van dit vreemde, zachte, slijmerig plekje. Ik voel de haartjes zweven in het water, betast de gezwollen lipjes en bevoel de binnenkant van boven naar beneden.... Met licht stootjes van mijn wijsvinger bevoel ik haar harige venusheuvel, het begin van haar spleetje -en ik merk de trilling die door haar leden trekt-, het warme, diepere nestje en daaronder een opening waarin ik zo langzaam mogelijk mijn vinger laat verdwijnen ( Carmen neemt opnieuw mijn hand vast drukt deze diep in haar geslacht...) , en tenslotte ga in verder naar beneden. Als ik haar poepgaatje voel, schrik ik even maar Carmen kreunt genieten verder en ook daar probeer ik zachtjes mijn vinger in te drukken...

-Nee, nee niet daar...

Mijn vingers bevoelen nu de ingang van het eerder gevonden gaatje...En plots merk ik dat ze daar niet meer alleen zijn: ook carmens vingers voeren een vreemde dans uit in haar onderwater-geslacht.

- Prop je vingers naar binnen,

fluistert ze. Ik doe wat van me verlangd wordt en instinctief pomp ik met twee vingers in en uit haar schede... De nauwe grot wordt vochtiger en vochtiger. Ze kreunt. Haar vingertoppen schuren over haar vlezig beursje. Haar andere hand kneedt een borst harder dan ik ooit zou durven. En dan... verstijft ze, halfopen mond, haar ademhaling stokt en ogen wijdopen....

- jaaaaa

Ik laat mijn vingers nog een tijdje lichtjes de warme, wijkende tunnel masseren.... Dan neemt ze mijn hand vast en haalt die uit het water...

-Nu is het jouw beurt,

stamelt ze,

-Sta recht.

Ik sta recht en zij gaat rechtop in bad zitten. Ze opent de ritssluiting van mijn broek en haalt er mijn kleine maar keiharde, roze potlood uit. Met de toppen van haar vingers ontbloot ze de eikel waarop ze met haar vinger het voorvocht openwrijft... Ze ruikt er even aan.

Niet zo fris,

zegt ze en vist een washandje uit het bad. Ze begint mijn stokje te wassen... Daarna drukt ze een kus op mijn piemel en begint die samen met de voorhuid tussen duim en wijsvinger te masseren.. af en toe likt ze de ontblote eikel... traag en ritmisch gaat ze verder tot...

-hou op, Carmen, er komt iets, stop , hou op...

Maar ik trek me niet terug en Carmen zet haar ritmische massage voort. ...

Straal na straal wit sperma spuiten uit mijn sidderende eikel en beschrijven secondenlang hun parabolische banen om tenslotte op de schouders en in het haar van Carmen terecht te komen...

Carmen buigt zich voorover en proeft voorzichtig een druppel van mijn zoute zaad.


Vrij uit het Sanskriet


my litlle pussy
Originally uploaded by lizzie1982w.
mijn lief en ik dobbelden;
inzet was, wat tussen haar dijen zat
een spel -zo werd vastgesteld- dat geen verliezers kent